Verlies fijne motoriek

Inklemming (entrapment) van de nervus ulnaris

Dit is veruit de meest voorkomende zenuwaandoening in de elleboog. Deze zenuw geeft vooral gevoel in de pink en ringvinger en bij inklemming klaagt men typisch van een voos en tintelend gevoel.

Anatomie

De ulnariszenuw ligt over zijn gehele verloop aan de binnenzijde van de arm. Men kent hem vaak van de stroom in de arm die gevoeld kan worden bij het stoten van de elleboog. Deze zenuw verzorgt de gevoelsbezenuwing van de 4de vinger (deels) en de vijfde vinger (= pink). Hij bezenuwt 2 plooiers (1 van de pols en 1 van de vingers), een aantal spieren van de pinkmuis en een deel van de intrinsieke handspieren (= kleine spiertjes tussen de botten van de hand die instaan voor de fijne handmotoriek).

Deze zenuw kan op 3 plaatsen in de elleboog inklemmen:

  1. net boven de elleboog kan aan de binnenzijde een ligament aanwezig zijn dat de zenuw afsnoert
  2. net achter de binnenzijde van de elleboog loopt de zenuw in een tunnel (de cubitale tunnel)
  3. iets meer naar onder hiervan duikt de zenuw in de spierbuik van de flexorpezen, en ook hier kan de zenuw inknellen.

Symptomen

Meest voorkomende klacht zijn tintelingen in de pink en ringvinger. Deze zijn vaak houdingsgebonden. Verder kan de zenuw over haar verloop zeer gevoelig zijn en voor stroomstoten zorgen (zogenaamde elektrische schokken).

Kliniek

Meest typisch is de pijn over de zenuw en het kunnen opwekken van uitstralende pijn naar de vingers bij het tapotteren van de zenuw (Tinel sign). De stretch test (het uitrekken van de zenuw door de elleboog en pols zo ver mogelijk te buigen) kan gevoelig zijn.

In vergevordere gevallen ziet de hand er uitgemergeld uit (door spierzwakte en atrofie van de intrinsieke hanspieren) en kan een klauwhand (Bendictijner hand) optreden.

Diagnose

Een EMG is onontbeerljk in het stellen van de diagnose. Let wel, deze kan tot 30% vals-negatieven geven. Ook een RX is aangewezen om eventuele beenderige letsels die de zenuw inklemmen uit te sluiten.

Behandeling

Deze is initieel zeker conservatief. Indien er externe uitlokkende factoren aanwezig zijn (elleboog leunen op scherpe rand, bepaalde houding, ...) wordt aangeleerd deze te mijden. Indien desondanks de klachten blijven bestaan, lijkt een operatieve release van de zenuw geïndiceerd. Hierbij worden de inklemmende oorzaken losgemaakt zodat de zenuw terug een mooi vrij verloop kent. Doorgaans is enkel het vrijmaken van de zenuw voldoende.  

Indien er ook teveel spanning op de zenuw staat (wat op zich ook deze zelfde symptomen kan veroorzaken) dan wordt de zenuw verlegd van achter de mediale epicondyl naar voren toe. Zo staat deze niet langer onder spanning als de elleboog wordt geplooid. De zenuw kan dan onderhuids blijven of kan onder een spier worden gelegd.

Revalidatie

Enkel in sommige gevallen wordt kortstondig een ellebooggips aangelegd. Normaal gezien wordt zo snel als mogelijk gestart met zenuwglijding-oefeningen. Het gevoel kan soms onmiddellijk genormaliseerd zijn. Vaak echter duurt het enkele weken tot maanden alvorens dit weer helemaal normaal is.