Een prothese van de radiuskop is een gedeeltelijk kunstgewricht dat de radiuskop in de elleboog vervangt. De meeste radiuskopprotheses in onze dienst worden primair geplaatst bij de behandeling van zeer complexe radiuskopfracturen, vaak samengaand met complexe elleboog fractuur-luxaties. Doorgaans is het articulatie oppervlak dusdanig beschadigd dat reconstructie niet mogelijk is of wordt er gevreesd dat de doorbloeding onderbroken is door flinke verplaatsing (waardoor het bot op korte termijn afsterft). Secundaire artrose na een doorgemaakte radiuskopfractuur, kan ook een goede indicatie zijn voor het plaatsen van een prothese, wetende dat men enkel het articulaire oppervlak van de radiuskop vervangt, en niets doet aan het beschadigde oppervlak van het capitellum.
Anatomie
De radiuskop is ovaal van vorm en maakt zowel gewricht met de ulna als met de humerus. De anatomie is dus complex en moet nauwgezet hersteld worden bij prothese chirurgie.
Type prothese
Gedurende het laatste decennium is er een wijde range van nieuwe producten op de markt gebracht. De radiuskopprothese is op zich een heiprothese (dus maar één helft van het gewricht wordt vervangen). Er zijn verscheidene prothese op de markt die verschillen in materiaal (sylastic versus metaal/pyrocarbon), in design (ovaal/rond, monoblock/bipolair) en in methode van fixatie (los, press-fit, gecementeerd). Een volledige radiohumeraal prothese bestaat waarbij ook het capitellum wordt bekleed.
Behandeling
De implantatie van een radiuskopprothese moet met dezelfde aandacht en precisie worden uitgevoerd als in alle gewrichtvervangende protheses. Patiënt wordt in rugligging gepositioneerd, doorgaans onder volledige narcose:
- Een klassieke incisie wordt gemaakt
- De radiuskop wordt verwijderd en de proximale radius wordt geprepareerd voor het plaatsen van de prothese. Deze kan gecementeerd worden of pressfit geplaatst worden (deze is dan gecoate met hydroxyapatiet om in te groeien in het bot).
- Doel is dat de prothese zoveel mogelijk de juiste anatomie (omvang van kop, lengte van nek, orientatie van gewrichtsoppervlak,...) benadert.
Resultaten
Er zijn zeer goede resultaten in het verminderen van pijn, het herwinnen van goede beweging en zeker een verbetering van de levenskwaliteit. Postoperatieve verstijving van de elleboog, pijn, nervus lunaris letsels, nervus interosseus posterior letsels en heterotope ossificatie zijn mogelijke complicaties, doch eerder het gevolg van het doorgemaakte voorafgaande trauma.
