De patellapees is , net als de achillespees, zeer gevoelig aan overbelastingsletsels. De reden is dat bij zwaardere belasting er ongewild schade aan de pees berokkend wordt (micro scheurtjes), en dat de herstelprocessen van de pees eerder beperkt zijn. Dat komt omdat pezen niet erg van bloedvaten voorzien zijn, maar er zijn ook relatief weinig cellen die voor de herstelprocessen moeten zorgen.
Het gevolg is dat bij onvoldoende rust na zwaardere inspannningen de kleinere scheurtjes groter kunnen worden, en tot een chronosch probleem kunnen vormen. Men spreekt dan ook niet van een tendinitis (is een ontsteking), maar van een tendinosis (een ‘degeneratief’ proces). Dit betekent dat ontstekingremmers wel de pijn zullen verzachten, mar het letsel niet genezen maar wel kunnen erger maken. De diagnose wordt klinisch gesteld en kan op echografie bevestigd worden. De behandeling is erop gericht om de natuurlijke herstelprocessen te bevorderen. Naast rust, zijn aangepaste oefeningen onder kinesitherapeutische begeleiding (‘eccentrische quadriceps oefeningen’) de basis behandeling. Biologische behandelingen zoals PRP kunnen tevens zeer zinvol zijn.
In uitzonderlijke omstandigheden, zoals significante peesnecrose, kan toch heelkunde overwogen worden.
