26 april 2021

Artikel: Lange termijn follow-up van 3LT techniek voor scapholunate ligament kwetsuren - dr.Sofie goeminne

Dr. Sofie Goeminne heeft een artikel geschreven betreffende de drie-ligamenttenodese (3LT) ingreep voor scapholunate instabiliteit. Dit artikel is gepubliceerd in Hand Surgery and Rehabilitation, April 2021.

Deze studie rapporteert over een retrospectieve cohorte (een bepaalde populatie waarbij men terugkijkt in de tijd) van 50 patiënten die een drie-ligamenttenodese ingreep ondergingen voor scapholunate instabiliteit.

In 15 gevallen (30% van het cohort) was een bergingsoperatie nodig (11 proximale rij carpectomieën, 2 gedeeltelijke en 2 totale polsfusies) met een gemiddelde revalidatietijd van 33 maanden. Deze ingrepen werden beschouwd als ''mislukkingen''. Van de 35 overige ''succes''ingrepen hadden 16 (32% van het cohort) een gemiddelde revalidatietijd van 111 maanden en goede functionele resultaten (QuickDASH 18/100, PRWE 11/100, pijn 1/10, tevredenheid 9 / 10). De terugkeer naar werk was 81% en de grijpkracht was 80% in vergelijking met de niet-geopereerde zijde.

Radiologisch onderzoek vond geen significante correctie wijzigingen op korte termijn: scapholunaathoek (SLA) van 728 tot 698 (p = 0,544), scapholunaatafstand (SLD) van 3,4 mm tot 3,4 mm (p = 0,833) en radiolunaathoek (RLA) van 178 tot 138 (p = 0,253). Er werd wel een significante achteruitgang van de SLA van 728 naar 808 (p = 0,014) gevonden, echter niet gecorreleerd met de polsfunctie, bij de laatste follow-up.

In 63% van de succesvolle gevallen was er radiografische progressie tot polsdegeneratie. In de "mislukte" groep merkten we op korte termijn inferieure radiografische parameters op: een SLD van 4,6 mm in de "mislukte" groep versus 3,4 mm in de "succes" groep (p = 0,038) en een RLA van 228 in de "mislukte" groep versus 138 in de "succes" groep (p = 0,046). Zo'n 10% had complicaties: 2 scafoïd-necrose, 1 septische artritis en 2 complexe regionale painsyndromen.

Ondanks de radiologische verslechtering van SLA en de ontwikkeling van degeneratie in de meeste gevallen, kan een drie-ligamenttenodese ingreep bij sommige patiënten een bevredigende polsfunctie geven. Hierbij is er wel de kanttekening dat we een aanzienlijk aantal mislukkingen en een hoog complicatiepercentage hebben waargenomen.

Tijdelijk artikel link: Long-term follow-up of the three-ligament tenodesis for scapholunate ligament lesions: 9-year results