Krachtverlies

Een tenniselleboog (in medische termen: "epicondylitis lateralis/radialis") is een peesontsteking die gelokaliseerd is ter hoogte van de buitenste elleboogknobbel.

Een andere benaming voor deze aandoening is het radiale tunnel syndroom. Dit is een inklemming van de spiertak van de radialiszenuw (= nervus interosseus posterior), voornamelijk (in bijna 70% van de gevallen) door de supinatorspier (ter hoogte van de de zogenaamde arcade van Fröhse). Dit zou tot 10% samengaan met een tenniselleboog.

Een tenniselleboog is een overbelastingsprobleem van de aanhechting van de pezen die de pols strekken. Soms komt een tenniselleboog zelfs na een operatief ingrijpen niet tot heling en dan ligt dit aan een onderliggende scheur in het LUCL ligament.

Een golverselleboog of epicondylitis medialis is in feite om een ontsteking (tendinose) (veroorzaakt door het herhaald ontstaan van kleine scheurtjes) van de gemeenschappelijke peesaanhechting van de spieren die zorgen voor het buigen van de pols (= flexie: dit is het bewegen van de hand in de richting van de handpalm).

Elleboog hemi-arthroplasty is het vervangen van het onderste uiteinde van de bovenarm door een prothese die speciaal ontworpen is om het oorspronkelijke gewricht met de proximale ulna en de radiuskop zo anatomisch mogelijk na te maken.

Dit elleboogprobleem zien we voornamelijk bij werp- en racketsporten.

Een prothese van de radiuskop is een gedeeltelijk kunstgewricht dat de radiuskop in de elleboog vervangt.

Net zoals een nieuwe heup en een knie, kan ook de elleboog worden vervangen door een nieuw gewricht met even goede resultaten.