Aanslepende (chronische) tenniselleboog

De (chronische) tenniselleboog

De naam tenniselleboog is ontstaan omdat men deze blessure vroeger, toen er nog gespeeld werd met de zware houten rackets, frequent zag bij tennissers. Een tenniselleboog komt echter even frequent voor bij mensen die niet tennissen.

Hoe ontstaat het?

De tenniselleboog is het meest voorkomende overbelastinglsetsel van de elleboog, rond de één op honderd volwassenen krijgt ermee te maken. Vroeger werd deze aandoening voornamelijk toegeschreven aan sportbeoefening (voornamelijk sporten zoals tennis of andere racketsporten). Steeds meer zijn arbeidsomstandigheden, welke bestaan uit repetitieve bewegingen van hand, pols en voorarm, aanleiding tot de overbelasting.

Een plots trauma kan ook, maar eerder zelden, een tenniselleboog initiëren. Zulk plots trauma gebeurt noga l eens op het werk en gaat gepaard met een acute scheur in de peesaanhechting. 

Wat is het?

Het gaat in feite om een ontsteking (= tendinose) van de gemeenschappelijke peesaanhechting van de spieren die zorgen voor het strekken van de pols.

Zo’n ontsteking kan ontstaan door een overbelasting, maar ook spontaan. "Risico"-activiteiten zijn deze handelingen waarbij er steeds dezelfde beweging wordt gemaakt of waarbij deze spieren erg belast worden. Tennissen, poetsen, schilderen, ramen wassen, schroeven indraaien zijn enkele van de vele activiteiten die aanleiding kunnen geven tot een ontsteking.

Een tenniselleboog komt even frequent voor bij mannen en vrouwen.

Wat zijn de klachten?

De patiënt klaagt van pijn over de buitenzijde van de elleboog. Vaak kan de pijn worden uitgelokt door specifieke handelingen zoals het bij het duwen op een deurklink, het uitgieten van een thermos met gestrekte arm, het opheffen van de pols enz.

Lichamelijk onderzoek

Bij lichamelijk onderzoek vinden we vaak:

• Drukpijn juist onder de buitenzijde van de elleboog
• Positieve uitlokkingstesten:
  • ​Strekken van de pols tegen weerstand: typisch meest gevoelig met gestrekte elleboog en minder met geplooide arm (foto 1)
  • Overstretchen van de polsstrekkers (foto 2)
  • Strekken van de derde vinger tegen weerstand (foto 3)
  • Supinatie (naar boven draaien van de handpalm) tegen weerstand met gebogen elleboog (foto 4)

Behandeling

Conservatieve behandeling

90% geneest door conservatieve behandeling binnen het jaar tot anderhalf jaar.  Aangezien het probleem in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door overbelasting, zal de eerste stap in de behandeling zijn het aanpassen van de uitlokkende factor (vaak repetitief werk in niet ergonomische omstandigheden). Daarnaast is rust belangrijk (dit eventueel in een gipsverband), met lokaal ijsapplicaties en eventueel ontstekingwerende medicatie en kinesitherapie (met stretching). Soms kan ook een bandje net onder de elleboog helpen (door het aantrekken kan de tractie op de aanhechtingsplaats verminderd worden).

Indien het gaat om een hardnekkige ontsteking kunnen uiteindelijk enkele cortisone-injecties gegeven worden (maximaal 3 daar dit vaak tijdelijk de ontsteking wegneemt, maar ook de pees verzwakt). Goede alternatieven zijn deze die uw eigen genezingsproces (her)activeren zoals een behandeling met ESWT of een inspuiting met PRP (plaatjesrijk plasma). Deze hebben, volgens ons inschatten, in 60 (-70) % gunstig effect.

Bij het falen van deze maatregelen kan er heelkundig worden ingegrepen.

Heelkundige behandeling

Bij de 10 - 15% van de patiënten die niet pijnvrij worden met conservatieve therapie, stelt zich een operatieve indicatie. Het doel is het pathologische (zieke) weefsel uit te snijden.

De ingreep wordt normaal gezien uitgevoerd via daghospitalisatie, U mag dus reeds 's avonds het ziekenhuis verlaten.

De ingreep kan open gebeuren, maar zeker bij gelijktijdig andere problemen in het gewricht, kan de tenniselleboog ook arthroscopisch behandeld worden, waarbij men door 2 (tot 5) kleine kijkgaatjes van enkele millimeters de behandeling uitvoert. Dit heeft als voordeel dat er veel minder spier dient te worden losgemaakt (minder weke delen trauma) wat voor minder pijn zorgt tijdens de eerste dagen na de ingreep én voor een snellere revalidatie. Ook kunnen eventueel geassocieerde letsels (plica, synovitits, kraabeenletsel, ...) in het gewricht in eenzelfde tijd worden behandeld. Een arthroscopie is ook een zeer nuttig onderzoek om eventuele ligamentaire letsels in het licht te stellen.

PROMs – Kwaliteitsopvolging

Patient Reported Outcome Measures (Proms) zijn eenvoudige vragenlijsten voor patiënten om de effectiviteit van uw medische behandeling te meten. Binnen ons ziekenhuis trachten wij de kwaliteit van zorg te optimaliseren. Excellente zorg verlenen is belangrijk, maar minstens even belangrijk is de kwaliteit van leven na uw ingreep. Dit betekent dat wij er alles aan willen doen om uw functioneel niveau zodanig te herstellen zodat u opnieuw zoveel mogelijk kunt wat u voor de ingreep allemaal deed (beroep, sport en hobby).

Gedurende de komende maanden wordt u een aantal keren gevraagd een digitale vragenlijst in te vullen. Dit gebeurt één keer voor de operatie op de raadpleging aan de computers van de ‘PROMs Corner’ en vervolgens ontvangt u een aantal keren na de operatie een vragenlijst thuis per e-mail. Deze kwaliteitsopvolging is een essentieel onderdeel van uw behandeling en werd nauwgezet opgesteld om uw herstel maximaal te kunnen monitoren. Daarnaast kunnen wij met uw resultaten continu de kwaliteit van onze zorg verbeteren.

U kan u inloggen via de volgende link. U moet steeds uw patiënten nummer invullen in het systeem. Deze nummer kan u terugvinden op uw patiënten klever.