Deze peesontsteking (=tendinose) is vaak niet alleenstaand maar gaat doorgaans gepaard met een gedeeltelijke scheur en ook vaak een ontstoken slijmbeurs tussen de biceps en de radius. Zulke peesontsteking ontstaat door een plotse toename in hoeveelheid of intensiteit van activiteit die voornamelijk gepaard gaat met elleboogflexie en rotatie van de pols. Het gaat dus om een overuse (overbelasting) tijdens zwaar werk of tijdens sporten zoals gymnastiek, bodybuilding, bergklimmen of gewichtheffen.
Functie
De bicepspees heeft voornamelijk als functie de elleboog te plooien, maar nog meer de voorarm zo te draaien dat de handpalm naar boven komt te liggen (supinatie).
Oorzaak
Er zijn drie gekende oorzaken:
- Chronische slijtage: Door overbelasting en het uitvoeren van repetitieve bewegingen gedurende uren per dag ontstaan er letsels doordat de biceps gekneld geraakt (impingement) tussen de laterale rand van de ulna en de tuberositas radii. Zo zien we op CT-scan dat er een 50 % afname is van de ruimte tussen de laterale ulna en de tuberositas radii als de arm wordt gedraaid zodanig dat de handpalm naar beneden wijst (pronatie).
- Bloedtoevoer: De distale bicepspees bestaat uit drie zones. Zone 1 en zone 3 zijn op zich goed doorbloed, doch de tussenliggende tweede zone van de bicepspees heeft geen eigen bloedtoevoer waardoor er hier ook slechts een beperkt herstelmechanisme aanwezig is. Deze zone is dus de meest kwetsbare.
- Terugkerende ontsteking van de slijmbeurs (bursitis): Door eht herhaaldelijk antsteken van de slijmbeurd worden de wanden dikker waardoor de pees wordt beschadigd. Dit is de aanleiding tot een beginnende peesontsteking ( tendinose) waardoor de pees verzwakt en op termijn kan dit degeneratief proces voortschijden totdat voldoende trauma een volledige scheur teweegbrengt.
Er kan zowel een volledige scheur van de bicepspees ontstaan als een gedeeltelijke (partiële) scheur, een peesontsteking of een ontsteking van de slijmbeurs van de biceps (bursitis).
- Bursitis: Dit is en ontsteking van de slijmbeurs. Deze aandoening is vrij zeldzaam, wordt veroorzaakt door microtrauma en voornamelijk door overbelasting. Dit komt het meeste voor samen met een partiële scheur. Soms komt een bursitis geïsoleerd voor bij reumatoïde artritis, infectie, of synoviale chondromatose. Klinisch onderzoek toont een pijnlijke zwelling in de elleboogplooi aan en de patiënt klaagt voornamelijk van pijn en bewegingsbeperking. Een typische test is het uitvoeren van de pronatie (het draaien van de arm met de handpalm naar onder toe). Indien de zwelling uitgesproken is, kan deze druk geven op de nervus radialis. Technisch onderzoek bestaat uit een radiografie die meestal normaal is, doch in zeldzame gevallen een verkalking aantoont. Een echografie of een NMR zijn doorgaans conclusief.
- Tendinose: deze peesontsteking is vaak niet alleenstaand, doch gaat doorgaans gepaard met (minstens) een gedeeltelijke (partiële) scheur. Zulke peesontsteking ontstaat door een plotse toename in hoeveelheid of intensiteit van activiteit die voornamelijk gepaard gaat met elleboogflexie en rotatie van de pols. Het gaat dus om een overbelasting tijdens zwaar werk of tijdens sporten zoals gymnastiek, bodybuilding, bergklimmen of gewichtheffen. Klinisch onderzoek levert duidelijke pijn op in de elleboogplooi over het verloop van de bicepspees en de pijn neemt toe als we de arm supineren (draaien van de handpalm naar boven toe) tegen weerstand. Technisch onderzoek bestaat uit een echografie, doch deze is door de diepere ligging van de bicepspees vaak moeilijk correct te beoordelen. Onderzoeksmethode bij uitstek is dan ook de NMR.
Technische onderzoeken
- Een gewone röntgenfoto wordt steeds aangevraagd om onderliggende beenderige pathologie uit te sluiten.
- Een echografie is een goed en vrij goedkoop onderzoek, doch is niet steeds mogelijk om de pees mooi in het licht te stellen daar deze diep is gelegen.
- Een NMR met de specifieke FABS-view (flexed elbow, abducted shoulder, supinated forearm) kan instaan voor nuttige informatie aangaande de distale bicepspees. Het onderscheid maken tussen tendinose en partiële ruptuur is niet altijd evident, zelfs met NMR.
- Een nieuwe techniek is de bicepsbursoscopie, waarbij met de artroscoop de pees in het licht wordt gesteld en eventueel in geval van synovitis of partiële scheuren kleiner dan 25 % een debridement kan worden uitgevoerd.
Behandeling
Het doel van de behandeling is het herstel van de kracht, de uithouding en het verlichten van de pijn.
- Behandeling van een bursitis: deze behandeling is doorgaans conservatief en bestaat uit inname van ontstekingsremmers, het aanpassen van de activiteit met het vermijden van de uitlokkende factoren, relatieve rust, eventueel een gipsimmobilisatie, al dan niet voorafgegaan van een punctie van de bursa en infiltratie met een corticosteroïd. Bij blijvende pijn of inklemming van de zenuw (entrapment), dient de cyste te worden gereseceerd.
- Behandeling van een tendinose: ook hier is de behandeling initieel niet operatief, met het aanpassen en vermijden van de uitlokkende factoren en activiteiten, inname van ontstekingsremmers en behandeling met ijs. Een injectie met corticosteroïden is niet aangeraden omdat de pees doorgaans verzwakt is. Eventueel kan een injectie met plaatjesvrij plasma worden overwogen. Als de pijn vermindert dient kine te worden opgestart met stretching en tonificatie. Als deze conservatieve therapie faalt, dienen wij operatief in te grijpen, waarbij de pees wordt opgefrist (het zieke gedeelte van de pees wordt weggesneden).